എന്റെ ഹൃദയത്തില് പൊതിഞ്ഞ നിന്റെ രൂപം
അതെന്റെ മനസ്സിലുണ്ട്.
എനിക്കത് മതി ഈ ആയുസ്സ് മുഴുവനും
എന്റെ മനസ്സിന് ചെപ്പില് ഉണ്ട് എനിക്കത് മതീ
വേണ്ട നിന്റെ ചുടു ചുംബനങ്ങള്
എന്റെ കവിളുകള്അര്ഹിക്കുന്നില്ല അതാകും
ഞാന് നിന്റെ മുന്നില് തുറന്നെന്റെ ഹൃദയം
നീ കൊട്ടിയടച്ചു
ഇനിയത് നീയായിട്ടു തുറക്കുമെങ്കില് ഞാന്
അവിടെ ഹൃദ രക്തം കൊണ്ട് കവിതകള് രചിക്കാം
ഞാനാ മലര് വാടിയിലൊരു ചെറു ശലഭം പോലെ പാറി നടന്നു
എന്റെ ചിറകുകള് ഒടിയും വരേ.........
ഇനി അറിയില്ലാ എന്റെ ഹൃത്തിന് മുറിവുണങ്ങാതെ ഒന്നും അറിയില്ലാ...
വാക്കുകള് മുറിയുന്നു.പ്രിയ കൂട്ടു കാരാ
മനസ്സില് വിങ്ങി പൊട്ടുന്ന അക്ഷര കൂട്ടങ്ങള് ഞാനൊരു സ്വകാര്യ പുസ്തകമായ് ഇവിടെ കുറിക്കുന്നു.. കൂടുതല് വായിക്കാന് എന്റെ മറ്റൊരു ബ്ലോഗ് മിഴിനീര്
സാബി ബാവ